Tegenwoordig moet je vaak zelf inchecken, bij zo’n zuil. Je scant je paspoort en dan rolt er een ticket uit met je naam, waar je moet zijn en hoe laat. Eerst langs de scanners, dan naar D6. Of ze nu hypermodern zijn, of oud en stoffig: deze plekken voelen toch overal op de wereld een beetje hetzelfde aan. De hoge plafonds, de witte muren, het … Lees verder gate D6, bestemming onbekend

Wie wat bewaart, heeft wat. Dat geldt ook voor blogs die wel geschreven, maar niet gedeeld werden. Zo vond ik in mijn digitale archief een beschrijving van Arba Minch (’40 bronnen’) in het zuiden van Ethiopië. Een jaar geleden waren we daar, het voelt als gister. Bij deze deel ik ‘m alsnog. Er zijn dingen die je niet in een foto (of twee) kunt vangen. … Lees verder levendige herinnering

Vandaag zag ik tijdens mijn dagelijkse ommetje door de wijk opeens twee giraffen. Ja, ik moet zeggen dat ik er zelf ook verbaasd over was. Ze stonden gewoon in de straat, iets verderop. ‘Goh, je zou ze maar opeens in je tuin aantreffen’, schoot er door me heen. De giraffen zelf trokken zich overigens nergens iets van aan en lieten verraste voorbijgangers in alle rust … Lees verder giraffen

We zijn terug in Nederland. Tijdelijke relocatie, zoals men het noemt. Hoe lang dat tijdelijk zal zijn, weet niemand nog. Een nieuwe locatie om de komende (winter)maanden door te brengen hebben we gelukkig al wel. Wat de doorslag gaf, was niet zozeer de directe veiligheid in de hoofdstad. Eerder de onvoorspelbaarheid van de hele situatie. ‘Err on the side of caution’ lijkt voor veel ambassades … Lees verder dwaalgasten

Gespannen rust. Dat was de beste beschrijving van de situatie in de hoofdstad die ik afgelopen week langs hoorde komen. Gespannen door alle heftige verhalen die binnenkomen over wat er elders in de stad en het land gebeurt. En niemand die kan voorspellen wat er morgen komt. Rustig omdat het gewone leven ook doorgaat. Er wordt gewerkt, gekocht, gegeten. Gelachen en gehuild. Waarom zijn jullie … Lees verder hoop

“En, wat mis je nou het meest aan Nederland, als je zo voor een langere tijd daar zit? ” “Gewoon kunnen rondhangen met familie en vrienden. De tijd laten verglijden, zonder alweer bezig te zijn met vertrekken. Niet hoeven kiezen welke mijlpalen en feesten we wel of niet kunnen bijwonen. Dat er aan heel veel plekken al dierbare herinneringen kleven. ‘Weetje nog, dat we hier, … Lees verder trekvogels

“Come, I will show you the village. Our traditional houses. The market area. The school. See the women cook. See the men weave. We are famous for that, did you know that? “ “Wait, wait! I want to go to the restaurant over there. I want to charge my mobile phone, so I have to leave it there for a while” “At home, it is … Lees verder tegenwicht (III)

De natuur lacht ons toe, ook te midden van alle onrust. Soms letterlijk (zie de eerste foto bij dit bericht), vaker figuurlijk. De vogels die voor onze deur hun pracht laten zien. De bloemen in bloei. De aap die de sprong waagt, of juist lekker blijft zitten. Roofdieren in rust en in actie. En de mens die er tussendoor beweegt. Ik zou opnieuw van alles … Lees verder tegenwicht (II)